Lineaire bebouwing
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Lineaire bebouwing, ook wel lintbebouwing genoemd, is langgerekte bebouwing die zich ontwikkelt langs een infrastructuur zoals een weg, dijk, kanaal of rivier.
Omschrijving
Bij lineaire bebouwing staan de gebouwen in een min of meer rechte lijn geplaatst langs een bestaande structuur in het landschap, zoals een dijk, weg, kanaal of oeverwal. Dit type bebouwing wordt ook wel aangeduid als lintbebouwing, en kan variëren van dicht opeengepakte bebouwing in het hart van een dorp tot meer verspreide bebouwing in agrarische linten. De structuur van de bebouwing is sterk bepaald door de kenmerken van de landschappelijke ondergrond waaraan het lint is gegroeid. De percelen van lineaire bebouwing hebben vaak geen bebouwing aan de achterzijde, waardoor er vanuit de woning zicht is op het achterliggende open landschap. Echter, bij wijklinten, een variant van lintbebouwing, is er wel bebouwing aan de achterzijde, wat resulteert in minder contact met de open ruimte. De bebouwing langs een lint kan divers zijn, variërend van woonhuizen en boerderijen tot gebouwen met afwijkende functies zoals scholen en kerken. De verschijningsvorm en identiteit van het lint worden mede bepaald door de oriëntatie van de woningen op de structuurdrager en de opbouw van het landschap.
Vergelijkbare termen
Lineaire structuur
Gebruikte bronnen: